نکات تکمیلی در خصوص درایرهای جذبی:

1. برای حصول به نقطه شبنم های مختلف، جدا از آنکه باید به نوع تجهیزات انتخابی دقت نمود، در درایرهای جذبی باید به انتخاب نوع مواد جاذب توجه کرد. مواد جاذب مختلف نقاط شبنم متفاوت، PH محیطی متفاوت و میزان جذب متفاوتی را به همراه خواهند داشت. در قسمت های بعد به معرفی برخی از ویژگی های مواد جاذب مختلف پرداخته ایم.
2. استفاده از درایر جذبی مستلزم آن است که هوای فشرده شده ورودی به درایر، به صورت مناسب آماده سازی شده و عاری از هرگونه ذرات و مواد به همراه خود باشد. به همین دلیل در صورت استفاده از کمپرسورهای روغن (اویل اینجکت)، اطمینان از وجود یک فیلتر جداکننده روغن کارامد و با راندمان بالا (0.01 میکرون) بسیار مهم و حیاتی است چرا که مواد رطوبت گیر فیزیكی نسبت به روغن حساس بوده و سریعاً خاصیت رطوبت زدائی خود را از دست می دهند. به همین خاطر باید دقت شود كه گاز مرطوب كه جهت رطوبت زدائی از درون بستر عبور داده می شوند فاقد روغن باشد.
3. هرچند که مواد جاذب برای جذب رطوبت به کار گرفته می شوند، اما رطوبتی که با آن در تماس هستند باید به صورت بخار آب باشد. تماس ماده رطوبت گیر با آب باعث فاسد شدن آن می گردد. لذا تحت هر شرایطی باید از تماس آن ها با آب به صورت مایع جلوگیری کرد.
4. نقطه شبنم قابل دستیابی ضمن آنکه به ویژگی های ماده رطوبت گیر بستگی دارد، تابعی از دمای احیاء کردن نیز می باشد. هرچه گاز مورد استفاده برای برای احیاء بستر اشباع شده داغ تر باشد، نقطه شبنم گاز خشک شده کاهش می یابد. البته این امر موجب کاهش عمر مفید ماده جاذب خواهد شد. بنابراین بهتر است عمل احیاء در دمای توصیه شده توسط شرکت سازنده صورت پذیرد.
5. تغییرات فشار در زمان تغییر شرایط بهره برداری در بستر پر شده باید به آرامی صورت پذیرد. عدم رعایت این توصیه باعث تخریب مکانیکی ماده رطوبت گیر می شود. همچنین باید دقت داشت که میزان مواد جاذب در برج به مقدار کافی باشد تا جابجایی آن ها سبب تخریب مواد نشود.
6. بالا بودن سرعت جریان گاز از دورن بستر باعث سایش ذرات رطوبت گیر بهم شده و موجب کاهش عمر مفید آن خواهد شد. بنابراین، استفاده از فیلتر ذرات (1.0 میکرون) پس از درایر و بر سر راه هوای فشرده خشک شده برای جلوگیری از خروج ذرات مواد جاذب یا ذرات گرد و غبار حائز اهمیت است.
7. مواد رطوبت گیر قادرند بین ٣٠-٢٠درصد وزن خود را رطوبت جذب كنند.
8. دمای گاز مورد استفاده برای احیاء بستر باید حدود 25-55 درجه سانتیگراد از دمای نهائی مورد انتظار برای احیاء بستر بیشتر باشد.