تاثیر ترتیب قرارگیری درایرهای تبریدی

نحوه قرارگیری درایر

در یک سیستم تولید هوای فشرده، خشک کن های تبریدی را می توان قبل یا بعد از مخزن ذخیره هوا قرار داد. هیچ گونه نظر کلی درباره نحوه قرارگیری وجود ندارد و  هر روش معایب و مزایای خاص خود را داراست.

1-  قرارگیری خشک کن قبل از مخزن:

مزایا:

–   هوای خشک در داخل مخزن: بدون ته نشین شدن آب تقطیر شده در مخزن.

  -پایداری کیفیت هوای فشرده : نقطه شبنم هوای فشرده ثابت خواهد ماند.

معایب:

  • اندازه بزرگ خشک کن : خشک کن باید برای خروجی مستقیم کمپرسور طراحی شود.
  • تنش در خشک کن هوای فشرده: به خاطر ساختار کمپرسورهای پیستونی جریان هوا به صورت نوسانی وارد خشک کن می شود و باعث تنش در خشک کن می شود.
  • دمای ورودی بسیار بالا: هوای فشرده مستقیماً از افتر کولر وارد خشک کن می شود.
  • خشک کردن جریان جزئی هوا امکان پذیر نیست.
  • مقادیر زیاد آب تقطیر می شود.
  • برای سیستم هایی دارای چند کمپرسور ، هر کمپرسور باید دارای یک خشک کن مخصوص خود باشد.

جمع بندی: این نوع قرارگیری به ندرت پیشنهاد می شود. این قرارگیری تنها برای هنگامی که استفاده ناگهانی از کمپرسور نیاز است و کیفیت هوا باید ثابت بماند مورد استفاده قرار می گیرد.

2- قرارگیری خشک کن بعد از مخزن:

مزایا:

  • اندازه مناسب: خشک کن می تواند بر اساس مصرف واقعی هوای فشرده یا جریان جزیی هوای خشک مورد نیاز انتخاب شود.
  •  جریان غیر مغشوش را برای خشک کردن دریافت می کند.
  •  دمای کم هوای ورودی به آن: هوای فشرده در داخل مخزن سرد می شود.
  •  مقدار کم آب تقطیر شده : مقداری از رطوبت در مخزن چگالیده شده و وارد خشک کن نمی شود.

معایب:

  • وجود آب تقطیر شده در مخزن : این آب در مخزن باعث خوردگی می شود.
  • بار اضافی برای خشک کن : در صورتی که قطع ناگهانی هوای فشرده را داشته باشیم. لازم به ذکر است نقطه شبنم هوای فشرده بالا می رود.

جمع بندی: در بیشتر موارد این نوع قرارگیری پیشنهاد می شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
شما برای ادامه باید با شرایط موافقت کنید

فهرست