تفاوت‌های اصلی درایر تبریدی و درایر جذبی عبارتند از:

• اساس کار درایرهای تبریدی، کاهش دما و چگالش (میعان) رطوبت موجود در هوا است؛ این درحالی است که اساس کار درایرهای جذبی، جذب رطوبت موجود در هوا، توسط بستری از یک ماده جاذب است.
  
  
• درایرهای تبریدی دارای محدودیت در میزان جذب رطوبت، به‌دلیل عدم حصول به دماهای پایین تر از انجماد، هستند اما درایرهای جذبی، دارای دامنه کاربری در دماهای پایین‌تر از نقطه انجماد و در نتیجه قابلیت کاربرد در مناطق سردسیر یا محیط بیرون را دارا هستند.
  
  
• درایرهای تبریدی برای استفاده در محیط‌هایی با دمای بالاتر از صفر درجه به کار برده می‌شود و از درایر جذبی برای دماهای کمتر از صفر درجه استفاده استفاده می‌شود. دمای نقطه شبنم در درایز جذبی تا منفی هفتاد درجه سانتی‌گراد هم کاهش پیدا می‌کند.
  
  
• درایرهای تبریدی رطوبت را به‌صورت کنترل‌شده از هوا خارج کرده و دمای نقطه شبنم را به صفر می‌رسانند. در حالی که درایرهای جذبی، به‌صورت کلی هوا را بیشتر خشک می‌کنند. این درایرها با استفاده از برخی مواد جاذب، رطوبت موجود در هوا را از بین می‌برند. بنابراین اگر نیاز به از بین رفتن کامل رطوبت و خشک شدن هوا دارید، استفاده از این درایر گزینه مناسب‌تری است.
  
  
• درایر تراکمی نسبت به دیگر مدل‌ها ساده‌تر بوده و نیازی به فیلترهای گردوغبار ندارد. همچنین هزینه تعمیر و نگهداری در این نوع درایر کمتر از دیگر مدل‌هاست. درایرجذبی، به‌دلیل شیوه گرفتن رطوبت هوا، دارای دو قسمت جداگانه (برج) هستند که دارای مواد جاذب برای جذب رطوبت بوده و ساختار پیچیده‌تری نسبت به نوع تراکمی دارند.